Elmalı daki görevim nedeniyle 19. yılına yaklaşan Antalya-Elmalı serüvenimde her gelişimde
Elmalının Antalya nın uzağında garip bırakılmışlığının hüznünü yaşarım. Karayollarındaki hızlı
gelişim, sahil yolunun açılması tarihinde bir kavşak ve merkez rolü olan Elmalının bir dönem yaşadığı
kuraklıkla birlikte gelişimini de kısıtlamıştır. Hafta sonu Antalya da ki hareketlilik, sosyal yaşamın
canlılığı hafta içi Elmalı da kendini dinginliğe, durgunluğa ve mis gibi serin ve temiz yayla havasına
bırakır bende. Kendimi tarihte seyahat eder bulurum. 2 saatte sanki yüz yıl öncesine gidersiniz. Son
yıllarda sebze – meyve üretimi ve seracılıktaki hızlı gelişim, artan üretimle Elmalı ekonomik
gelişimini hızlandırmaktadır.
Muhteşem tarihi zenginliği olan eski fakat önemini hala koruyan, Antalya nın tarihi belleği olan eski
bir Osmanlı kentinde tarihin yok olduğunu görmek hüzün verir bana. Kentin ortasından bir hançer
gibi çıkan, kentin doğal siluetini yok eden yüksek yeni apartmanlar göz göre göre bir tarihin yok
edilişinin tanığı olmak ne acıdır. Tarihi Elmalı Evlerinin gün geçtikçe yıkılmaya yüz tutulması,
özverili bir avuç yürekli insanın çabalarıyla korunabilmiş az sayıda evde bu umursamazlıkla belki
yakın gelecekte yok olacak, oysa Antalya nın hemen dibinde Kültür turizmine merkez olabilecek
zengin potansiyeline rağmen. Bir Safranbolu örneği burada da neden olmasın. Gelecekte kum deniz
güneşin artık para etmediği zaman da kültür turizmi ile kentler gelirlerini artıracaklar. Antalya
Turizm endüstrisi bu zenginliği ne zaman fark edecek? Antalya nın Deniz, kum ve güneşi bittikten
sonramı ? Umarız o zaman da geç kalmış olmazlar, Elmalı konakları yaşamalı..
